چرا فبلت؟ تلفن هوشمند یا تبلت کار را راه نمی اندازد؟

فبلت ها یک خانواده دو رگه بین تلفن های هوشمند و تبلت ها هستند که اندازه نمایشگر آنها بین 5 تا 6.9 اینچ است. بسیاری افراد فکر می کنند که فبلت ها فقط یک هوس زودگذرند و چندی دیگر محو خواهند شد، اما دارندگان آنها، عاشق فبلت های خود هستند. اما چه ویژگی هایی اعتیاد به این دو رگه ها را دامن می زند؟

  ویژگی هایی که مردم در فبلت ها دوست دارند. شوکه کننده است وقتی یک نفر فبلتی را از جیب (!) خود خارج می کند. از خودمان می پرسیم: با آژانس این طرف و آن طرف می بردش؟ اما به نظر می رسد عده زیادی آن بیرون به تلفن های بزرگ خود دل داده اند. در اصل، این نشانه ارزش قائل شدن آنها برای مزایایی است که این گونه تلفن ها ارائه می کنند. وقتی شما یک نمایشگر بزرگتر از حد معمول دارید، می توانید:
- در مسیر به تماشای فیلم بنشینید،
- مرور اینترنت را راحت تر انجام دهید،
- بدون بزرگ کردن اندازه، عکس ها را تماشا کنید،
- و راحت تر با اپلیکیشن ها کار کنید.

عین روز روشن است که مردم در خانه، نمایشگرها و تلویزیون های بزرگتر را دوست دارند، بنابراین چرا گجت های قابل حمل بزرگتر را دوست نداشته باشند؟

نکته دیگر این است که با کمی خرج کردن بیشتر، تفاوت معناداری حاصل می شود. قیمت نوت 2 و گلکسی اس 3 (دو پرچمدار هم نسل سامسونگ) را مقایسه کنید، با چند ده دلار بیشتر، همه چیز بزرگتر و بهتر می شود. قابلیت های نرم افزاری متفاوتی هم در دسترس قرار می گیرد. بنابراین، "امکانات به نسبت قیمت" هم تبدیل به نقطه قوت می شود.

  نقطه قوت، نقطه ضعف هم هست. اندازه بزرگ، خیلی ها را مدهوش می کند ولی خیلی ها را هم دفع! مصرف کننده عادی این سه دسته را در بازار محصولات امروزی می بیند:
- تلفن هوشمند
- تبلت
- لپ تاپ

ایده تلفن-تبلت هیبریدی در وهله اول خرید، به ذهن کسی خطور نمی کند. مردم بسته به نیازشان با خود می گویند یا تلفن می خرم یا تبلت. تبلت ها تا حدی جای لپ تاپ ها را هم پر می کنند. اما تصور کنید که فبلت، پر رو پر رو بیاید و بگوید: من آلترناتیوی برای تلفن و تبلت هستم. بدیهی است که خیلی ها این را نمی پسندند و ترجیح می دهند چیزی بخرند که به یکی از سه دسته بالا تعلق داشته باشد. چرا با دو تا یکی کردن گجت ها، خودشان را گیج کنند؟

  فبلت ها آنقدر هم که فکر می کنید رایج نیستند. بر خلاف جوی که ممکن است در آن غوطه ور باشید، فتح بزرگی توسط فبلت ها صورت نگرفته. طبق آخرین آمارهای دریافتی آنها فقط 3% از مصرف کنندگان را جذب خود کرده اند. 72% از مردم تلفن های بین 3.5 تا 4.9 اینچی دارند، 5% تبلت هایی بین 7 تا 8.4 اینچ دارند، و 13% هم تبلت های بزرگتر از 8.5 اینچ. در مقایسه با سایر گجت های لمسی، فبلت ها تازه از سر آخرین پیچ رودخانه پیدای شان شده، و دارند پارو زنان پیش می آیند.

اما نکته این است که کم بودن سهم، یک نوید برای تولیدکننده هایی است که می خواهند جای پایی سفت کنند. در اصل، فبلتی که به معنای واقعی خوب (یعنی قلم استایلوس مناسب داشته) باشد را فقط سامسونگ تولید می کند و به نوعی مثل اپل که در بازار تبلت سلطانی می کند، سامسونگ هم در بازار فبلت رقیب می طلبد.

  و با این حال، فبلت ها به نوعی پر طرفدار هستند. وقتی به جمعیت دنیا نگاه کنید، فبلت ها چندان گجت های رایجی نیستند ولی وقتی به هوا خواهان آن بنگرید، فروش چندین میلیونی سری گلکسی نوت، نشان از یک موج مکزیکی دارد، اشتیاق برای چنین دو رگه هایی جدی است. شاید آنها را به وفور و مثل تلفن های هوشمند نیابید، ولی کم هم نیستند و وقتی باشند، چشم همه را به خود جلب می کنند.

فبلت ها که تا اینجا همه اندرویدی بوده اند، یک مزیت دیگر هم دارند. اپلیکیشن هایی که بر روی آنها نصب می کنید بعدها، هم بر روی تلفن هوشمند و هم تبلت برای شما آشنا خواهند بود. ولی اگر یک تلفن اندرویدی داشته باشید و بعد بخواهید بهترین تبلت بازار را بخرید -که آیپد است- آن وقت دچار بعضی ناهمگونی ها خواهید شد.

  آیا فبلت ها منقرض خواهند شد؟ برای پیش بینی خیلی زود است. تازه دو سه سال از معرفی اولین فبلت ها می گذرد و باید حداقل 3 سال دیگر به آنها وقت داد. به خصوص که بازارهای در حال رشدی مثل چین و هند، می توانند خط دهنده به تولیدات آینده باشند.

این سوال آخر، در اصل برای شما بود. فکر می کنید فبلت ها در آینده هم به عنوان عضوی خاص در دل خانواده گجت های لمسی -این خانواده پر جمعیت و شلوغ و رو به ازدیاد- حضوری متمایز خواهند داشت؟