مکعب نارنجی

سال 2011 آخرین نفس های خود را می کشد و تا لحظاتی دیگر از بین ما می رود. معمولا سایت ها با نگاهی با اتفاقات و رویداد های سال گذشته، به استقبال سال جدید می روند. در زمینه های متفاوت شاهد لیست های متنوعی از سایت ها و مجلات مختلف بودیم و حالا سایت دیزاین بوم اقدام به انتشار پر بیننده ترین مطالب خود در سال 2011 در قالب یک لیست 10تایی کرده است.

در این لیست پروژه هایی متعلق به طراحان مشهوری هم چون: "زها حدید"، "رنزو پیانو"، "نورمن فاستر" و چند استودیوی طراحی نام آشنا به چشم می خورد. اما در صدر این لیست ساختمانی قرار گرفت که در ابتدای سال 2011 توانست سر و صدای زیادی به پا کند و نام طراحان و معمارانش را بر سر زبان ها بیندازد.

اگر شما هم با دیدن عکس بالا علاقه مند به این ساختمان شده اید، در ادامه مطلب ما را همراهی کنید.

در شهر لیون فرانسه و در کنار رود سن، ساختمانی قرار گرفته که با دو سوراخ بزرگ در نما توانسته نگاه های بسیاری را به خود جلب کند. در نگاه اول شاید این پروژه قدری غیر معمول به نظر برسد و بیشتر شبیه به فیلم‏های علمی تخیلی. اما حالا با تکمیل شدن این ساختمان آن طور که پیداست حسابی مورد توجه قرار گرفته و تحسین های بسیاری را برای معمارانش به همراه آورده. دو معمار اهل پاریس به نام های دومنیک ژاکوب و برندان مک فارلین.

مکعب نارنجی با زیر بنایی در حدود 6300 متر مربع و با ابعاد 29×33 متر با ارائه طرحی از سوی دفتر طراحی "Jakob + MacFarlane " در سال 2005 متولد شد و روند ساخت آن در سال 2011 پایان یافت. با توجه به این نکته که این ساختمان در منطقه صنعتی شهر واقع شده، رنگ نارنجی می تواند در نگاه اول همان اثر توجه بخشی را با کاربرد معمول این رنگ برای این مناطق با خود به همراه داشته باشد. اما نگاه و تفکر مک فارلن در خصوص انتخاب رنگ نکته دیگری را هم شامل می شود: "ما از همان ابتدا متوجه اثر تغییرات محیط توسط رنگ برای این منطقه بودیم و با این انتخاب انرژی جدیدی را به این منطقه افسرده شهر تزریق کردیم."

دو طبقه پایینی ساختمان کاربری فرهنگی و طبقات بالا اختصاص به دفاتر اداری دارد. یک وُید یا سوراخ در محل ورودی ساختمان قرار گرفته و وُید بزرگتر همان طور که در عکس ها هم پیداست در یال کناری این مکعب واقع شده. اما به جز ظاهر عجیب و غریب، این سوراخ بزرگتر با خود ویژگی دیگری را نیز به همراه آورده و آن طور که آقای مک فارلن توضیح می دهد: "باعث تعامل فضای داخلی ساختمان و رودخانه کناری این مجموعه از جنبه تامین نور و چشم انداز می شود." و احتمالا در بالکنی که در داخل آن طراحی شده، کارمندان می توانند تجدید قوایی کرده و از منظره بیرونی لذت ببرند.

اما ایده پیدایش این طرح با این وُیدها و سوراخ ها در نمای ساختمان هم در نوع خود جالب توجه است. یکی از شروطی که برای طراحی این ساختمان از سوی هیات برگزاری تعیین شده بود، تصریح بر عدم استفاده از کل فضایی است که ساختمان بر آن واقع شده است. با این شرط طراحان باید به فکر استفاده از فضاهایی تهی یا منفی در نمای ساختمان می بودند.

شاید در موارد معمول معماران از طراحی های متداول برای رفع این محدودیت ها استفاده کنند اما حالا با به ثمر نشستن تلاش های این دو معمار می توان شاهد آن بود که چطور یک فرد متفکر می تواند از یک محدودیت، نهایت استفاده را ببرد و آن را تبدیل به یک فرصت کند. و حالا مکعب نارنجی این شانس را دارد که به عنوان نماد جدیدی برای شهر لیون شناخته بشود.

منبع

طرح اولیه وزن کردن فضانوردان با استفاده از کینکت

به نظر شما در شرایط بی وزنی که دیگر خبری از جاذبه وجود ندارد، می توان در مورد وزن کردن اجسام و یا حتی فضانوردها صحبتی کرد؟

اما فضانوردها در ضمن یک ماموریت فضایی نیاز دارند جهت بررسی سلامت جسمی از وزن دقیق خود آگاه شوند. جدا از بحث سلامت باید برایشان جالب باشد که بدانند آیا سفرشان به فضا به آنها ساخته؟ چاق شده اند یا لاغر!؟

یک دانشمند کامپیوتر از فرانسه به نام آقای Carmelo Velardo به همراه جمعی از مهندسین رباتیک ایتالیا بر روی ارایه یک طرح جدید جهت وزن کردن فضانوردان در ایستگاه های فضایی مطالعه کرده اند. آنها در طرح خودشان از حسگر کینکت مایکروسافت برای اندازه گیری جرم بدن استفاده کرده اند تا تخمینی از تغییرات وزن بدن فضانوردان در فضا داشته باشند.

می دانید کینکت می تواند تصویری سه بعدی از بدن انسان تهیه کند. آنها با یک بررسی بر روی 28000 نفر متوجه شدند این گجت می تواند وزن را با ضریب دقت ۹۷ درصد اندازه گیری کند.

جالب است بدانید روش فعلی اندازه گیری وزن فضانوردان که توسط ناسا مورد استفاده قرار می گیرد شامل یک چهار پایه و یک فنر ساده است. فضانورد برروی این چهار پایه قرار می گیرد. باز و بسته شده فنر و فرکانس نوسان آن ضمن حل یک معادله ساده فیزیک، وزن فضانورد را تخمین می زند.

البته آنها می گویند هنوز نمی توانند ادعا کنند اندازه گیری وزن در فضا هم با کمک کینکت نتایجی با همان دقت روی زمین به دست می دهد. چرا که در شرایط فضا به خاطر نبود جاذبه احتمالا تغییراتی در شکل بدن به وجود می آید که ممکن است روی محاسبات نرم افزاری آنها تاثیر بگذارد و هنوز نیاز به بررسی های بیشتری وجود دارد. اما در نهایت استفاده از روش های ترکیبی راه حلی مناسب و دقیق در اختیار فضانوردان خواهد گذاشت.

آقای ولاردو امید دارد بتواند در سال ۲۰۱۲ طرح خود را در یک سفینه فضایی مجازی که شرایط بی وزنی را شبیه سازی می کند مورد آزمایش قرار دهد. او قرار است طرح خود را در کنفرانس پردازش سیگنال ژانویه سال جدید نیز ارایه دهد.

منبع

چاپ سه بعدی

تصویر بالا صحنه‌ای است از کتاب‌های کمیک سایبرپانک ترنسمتروپولیتن. صحنه‌ای مشهور که قهرمان داستان به پرینتر سه بعدی خود دستور می‌دهد برایش یک عینک پرینت کند و پرینتر چند لحظه بعد از مواد معلق در هوا عینکی غیرعادی می‌سازد.

اسپایدر بدون توجه به اعتراض‌های دستگاه آن را بررسی می‌کند و با پیدا کردن یک مدار شبیه سازی توهم برای ماشین‌های هوشمند که چیزی شبیه ماده مخدر برای انسان‌ها است، متوجه دلیل رفتار غیرطبیعی دستگاه می‌شود. اکثر بخش‌های این جریان هنوز هم در ژانر سایبرپانک جای می‌گیرند اما یک بخش آن در حال واقعی شدن است: چاپ سه بعدی.

چاپ سه بعدی یا همان 3D Printing اصطلاحی است برای اشاره به روند ساختن اجسام سه بعدی از طریق ارسال یک فایل حاوی اطلاعات جسم به یک پرینتر که توانایی ساخت اجسام از موادی مانند پلاستیک یا رزین را دارد. این تکنولوژی اجازه یافته در کتاب فرهنگ اینترنت حضور پیدا کند چرا که معتقدیم به سرعت جای خودش را در زندگی ما باز خواهد کرد.

ایده این دستگاه‌ها دقیقا مانند ایده پرینترهای معمولی است؛ یک فایل حاوی اطلاعات جسم به دستگاه پرینتر داده می‌شود و نوک پرینتر با حرکت کردن شروع به خلق فیزیکی آن فایل می‌کند. تفاوت در اینجا این است که فایل ورودی در یکی از فرمت‌های سه بعدی داده شده و پرینتر به جای جوهر از مواد حجیم استفاده می‌کند. این ماده ممکن است خود به خود قابل پرینت شدن باشد یا در مواردی فقط گردی باشد که با مخلوط شدن با چسب،‌ محکم می‌شود. کار پرینت لایه به لایه شکل می‌گیرد تا در نهایت جسم به طور کامل ساخته شود.

بیایید نگاهی به یک نمونه واقعی بیاندازیم. فرض کنید یک آچار فرانسه در اختیار دارید:

این آچار باید اول اسکن شود تا یک فایل کامپیوتری بتواند اجزای آن را شرح دهد. این پروسه در گذشته بسیار پیچیده بود اما حالا ابزاری به ارزانی ۳۰۰۰ دلار می‌تواند اینکار را بر عهده بگیرد:

حتی لازم نیست آچار را به طور کامل از هم باز کنید! فقط کافی است آن را روی صفحه گردان بگذارید و لیزری که از زاویه‌های مختلف به آن تابانده می‌شود کاملا می‌بیند که کجا اتصال وجود دارد و کجا نه! مشخص است که در دستگاه‌های پیچیده‌تر لازم است قطعات را جداگانه اسکن و پرینت کنید و بعد آن‌ها را سرهم نمایید. به هرحال هر چیزی که روی صفحه چرخان بگذارید در کمتر از چند ثانیه،‌ با میلیون‌‌ها نور لیزر تابانده شده از بخش دوم دستگاه اسکن خواهد شد و تمام جزییات مربوط با ابعاد فیزیکی آن بعد از کشف در یکی از فرمت‌های فایل‌های سه بعدی (STL, OBJ, VRML, XYZ) ذخیره خواهد گشت. یک نفر ممکن است بخواهد این فایل را در یک نرم‌افزار سه بعدی باز کند یا آن را به موتور بازی سه بعدی خود بدهد تا یک آچار کاملا دقیق و سه بعدی در بازی به نمایش در بیاید اما نقشه من و شما چیز دیگری است. من و شما می‌خواهیم این آچار را کپی کنیم پس بعد از اسکن، نیاز به یکی از این دستگاه ها داریم:

نمونه ارزان این دستگاه‌ها کمتر از ۱۵۰۰۰ دلار قیمت دارد که می‌تواند لایه به لایه یک جسم سه بعدی را پرینت کند. کافی است یک پد مخصوص را در آن بگذارید (که لایه اول روی آن ساخته شود) و بعد نگاه کنید که چطور نازل دستگاه در طول و عرض حرکت می کند و لایه به لایه جسم شما را می‌سازد و بالا می‌آید. اگر به جای این مدل که «additive» یا افزایشی خوانده می‌شود یک دستگاه «subtractive» یا حذفی خریده بودید، دستگاه شروع می‌کرد به برش دادن یک مکعب بزرگ به منظور رسیدن به شکل مورد نظر شما. چه باور بکنید چه نه،‌ بعد از مدتی کوتاه یک آچار فرانسه دقیقا مثل نمونه اول در دست خواهید داشت که به طور کامل و صحیح باز و بسته هم می‌شود؛ در این مورد تنها مشکل جنس پلاستیکی آن است اما این مشکل هم با پرینترهای دیگر قابل حل است.

کاربردهای این پرینترها هنوز آنقدر که باید گسترده نشده. تکنولوژی جدید است و شدیدا در حال تغییر اما شکی نداریم که آینده دنیا را تغییر خواهند داد. شما با این پرینترها خواهید توانست قطعات خراب شده ماشینتان را پرینت بگیرید و ماشین‌های قدیمی را دوباره زنده کنید. می‌توانید لوازم خانه‌تان را خودتان طراحی کنید. مثل یک سایبرپانک واقعی قاب عینک‌تان را با پرینتر بسازید یا برای لپ‌تاپ تان یک قاب شخصی شده سفارش دهید. در اصل این دستگاه اجازه خواهد داد ایده‌های شما مستقیما به جسم فیزیکی تبدیل شوند. نگران قیمت هم نباشید. درست مانند سرویس های پرینت، در ابتدا سایت‌هایی مثل i.materialise.com یا shapeways.com جایی خواهند بود برای به اشتراک گذاشتن طرح یا آپلود طرح و دریافت جسم.

شکی ندارم که اگر این آویزطراحی شده توسط خودتان را روی سایت آپلود کرده بودید و فقط با چند ده هزار تومان می‌توانستید نمونه واقعی‌اش را تحویل بگیرید و هدیه بدهید واقعا خوشحال بودید چه برسد به اینکه این حباب زیبا را پرینت می‌گرفتید و در خانه می‌گذاشتید:

برای دیدن حجم زیادی از نمونه‌های دیگر (که با هزینه‌هایی در حد سی هزار تومن نیز قابل دریافت هستند) سری به این آرشیو بزنید و فراموش نکنید که این مطلب را نه به عنوان گجت بلکه به عنوان معرفی یک شیوه زندگی خوانده‌اید؛ شیوه‌ای که در آن بیشتر و بیشتر شروع خواهیم کرد به سفارشی کردن وسایل دور و اطرافمان و ارزش نهادن به خلاقیت در زندگی. بعضی‌ها آمدن چاپگرهای سه بعدی را با آمدن دستگاه‌های چاپ مقایسه می‌کنند و معتقد هستند که بشر به زودی وارد مرحله‌ای خواهد شد که می‌تواند هر چیزی که به ذهنش می‌رسد را واقعی کند. حتی آگر آن چیز این باشد:

منبع

رونمایی از تلویزیون ۸۴ اینچی Ultra Definition توسط ال جی

شرکت ال جی در نمایشگاه CES ۲۰۱۱ اعلام کرد، تلویزیون های چهار کیلو پیکسلی ساخته است. البته و متاسفانه خبری از عرضه آن ها در سال میلادی فعلی نبود و باید تا ۲۰۱۲ صبر می کردیم. اکنون این تلویزیون ۸۴ اینچی یو اچ دی (ultra definition) با رزلوشن ۳۸۴۰ در ۲۱۶۰ قرار است با تلویزیون او ال ای دی ۵۵ اینچی این شرکت چشم همگان را در CES 2012 خیره کند. ۸۴ اینچی غول پیکرمان تمامی امکانات سینمای سه بعدی ال جی را نیز دارا است.

در مورد قیمت این تلویزیون غول پیکر اطلاع دقیقی در دست نیست. احتمالا باید چیزی در حدود سایر تلویزیون های با تکنولوژی مشابه باشد. اما چیزی که ال جی را نسبت به سایرین برتری می دهد، قابلیت 3D است.

پس منتظر روزهایی باشید که برای تماشای فیلم به جای تصویر پروژکتور های گران قیمت یک تلویزیون ۴ کیلو پیکسلی را نظاره کنید. مطمین باشید سایر شرکت ها نیز بیکار ننشسته اند (گویا شرکت توشیبا هم مشغول کارهایی است) و آنها نیز به زودی تلویزیون های اچ دی شان را از نظر ابعاد و پیکسل ارتقا می دهند. پس منتظر اخبار داغ تر و نارنجی تر باشید.

در ادامه مطلب می توانید عکس این غول ال جی را با اندازه بزرگتری ببینید. برای اندازه بزرگتر روی عکس کلیک فرمایید

.

منبع

پذیرایی ماشین فروش خودکار با اینترنت رایگان از مشتریان

می توان ژاپن را کشور ماشین های فروش خودکار نامید. چرا که این کشور همیشه محل تولد ایده ها و طرح های متنوع ساخت ماشین های فروش خودکار با توانایی ها و قابلیت های مختلف بوده است. این قبیل محصولات علاوه بر جنبه های تبلیغاتی و فانتزی، عرضه محصولات برای مشتریان را آسان تر و دوست داشتنی تر می سازد.

این بار یک شرکت ژاپنی به نام Asahi ، می خواهد با یک شگرد تبلیغاتی ویژه از مشتریان خود پذیرایی کند. همه دارندگان اسمارت فون ها، تبلت ها، نوت بوک ها که در شعاع 50 متری از ماشین فروش خودکار این شرکت قرار دارند می توانند از شبکه وای-فای و اینترنت آن به صورت رایگان استفاده کنند.

در واقع با این ترفند مشتریان می توانند یک نوشیدنی را از این ماشین خریداری کرده و در کنار آن 30 دقیقه از شبکه وای-فای رایگان آن برای اتصال به اینترنت استفاده کنند. جالب آنجا است که پس از اتمام 30 دقیقه زمان برای هر کاربر، امکان اتصال مجدد نیز وجود دارد.

این شرکت قرار است 1000 دستگاه را در سال 2012 در پنج ناحیه از ژاپن راه اندازی کند و این رقم را تا پایان سال 2017 به 10000 دستگاه برساند.

تصور کنید. در یک فروشگاه قدم می زنید. یک ماشین فروش خودکار شما را به استفاده از شبکه وای-فای رایگان و خرید نوشیدنی مورد علاقه تان دعوت کند. توییت کنید، ایمیل بزنید و همه دوستان خود را به آنجا دعوت کنید.

منبع

چین قطار آزمایشی اش را با سرعت ۵۰۰ کیلومتر در ساعت رونمایی کرد

شرکت CSR Corp Ltd که بزرگترین فراهم کننده حمل و نقل ریلی در چین به حساب می آید از قطار جدید اش پرده برداری کرده است. قطاری که شبیه شمشیر باستانی چین طراحی شده و قادر است با سرعت ۵۰۰ کیلومتر در ساعت حرکت کند.

قطار جدید در حال حاضر از شش واگن تشکیل شده و برای ساخت آن از فیبر کربن و پلاستیک استفاده شده است.

چین بعد از یک سری حوادث ریلی در سال ۲۰۱۱ تصمیم به راه اندازی یک سیستم حمل و نقل ریلی امن و پر سرعت گرفته و با اختصاص یک بودجه یک تریلیون دلاری قرار است تا پایان سال آینده میلادی ۱۳ هزار خط ریلی جدید برای قطار های پرسرعت تاسیس شود و این خطوط تا سال ۲۰۲۰ به ۲۰ هزار کیلومتر خواهد رسید.

این قطار که نمونه ای آزمایشی برای ساخت مجموعه ای از قطار های پرسرعت در این پروژه به حساب می آید از این هفته کار خودش را برای بررسی های بیشتر آغاز خواهد کرد و بر اساس نتایج به دست آمده بر روی این طرح، قطارها پر سرعت چینی برای خط راه آهن جدید تولید خواهد شد.

منبع