کول دیسک Crypteks، پناهگاه فوق امنیتی دیجیتال

در دنیای دیجیتال و به خصوص با توجه به مشکلات عدیده امنیتی که روز به روز هم بیشتر می شوند، در کنار ترس هایی مانند ترس از ارتفاع یا ترس از تاریکی، باید ترس از امنیت اطلاعات دیجیتال را هم اضافه کرد. کم کم می توانیم علائمی از چنین وسواسی را در بسیاری افراد و از جمله خودمان پیدا کنیم!

اگر شما هم نگران نگهداری امن اطلاعات دیجیتال بسیار مهم تان هستید، بهتر است سراغ درایو یو اس بی Crypteks بروید، تا اسرار مگوی شما را با رمزنگاری سخت افزاری بسیار قوی خود و ترکیب آن با قفل فیزیکی به خوبی محافظت نماید.

این کول دیسک که از ابزاری با نام cryptex در فیلم کد داوینچی الهام گرفته است، درون سیلندری از آلیاژ آلومینیوم قرار می گیرد. سارق یا جاسوسی که می خواهد به اطلاعات شما دست پیدا کند، ابتدا باید رمز ۵ کاراکتری این سیلندر آلومینیومی را باز کند تا به کول دیسک دست پیدا کند. البته هر کاراکتر این رمز می تواند یکی از ۲۶ حرف الفبای انگلیسی یا ۵ عدد باشد. یعنی رمز انتخابی شما می تواند از بین چهارده میلیون و سیصد و چهل و هشت هزار و نهصد و هفت (۱۴۳۴۸۹۰۷) کاراکتر ممکن انتخاب گردد.

البته اگر فرد مورد نظر اینقدر پشت کار داشته باشد که رمز را کشف کرده و کول دیسک را از سیلندر بیرون کشیده و به کامپیوتر وصل کند، حالا باید از پس رمزنگاری سخت افزاری ۲۵۶ بیتی AES اطلاعات شما بر بیاید و همچنین رمزعبور ثانویه اطلاعات را هم در اختیار داشته باشد. خب، اگر این مراحل را هم پشت سر گذاشت، من فکر می کنم حقش باشد که به هر اطلاعاتی دست پیدا کند. با این همه تلاش، اطلاعات کشف شده نوش جان!

Crypteks در حجم های ۴، ۸ و ۱۶ گیگابایتی با سرعت خواندن ۲۴ مگابیت بر ثانیه و سرعت نوشتن ۱۰ مگابیت برثانیه عرضه خواهد شد. زمان عرضه آن هم احتمالا تعطیلات آخر سال جاری میلادی خواهد بود. درایو های ۸ و ۱۶ گیگابایتی به ترتیب ۱۳۰ و ۱۶۰ دلار قیمت گذاری شده اند. اگر هم برای داشتن این کول دیسک ها خیلی عجله دارید، از حالا می توانید در این صفحه آنها را پیش خرید کنید.

منبع

ساخت نخستین کابل انتقال اطلاعات الاستیکی دنیا

یک شرکت ژاپنی به نام Asahi Kasei اولین کابل الکتریکی الاستیکی دنیا را ساخته است. این شرکت با به کارگیری تکنیکی توانسته فیبر نوری را به یک جداره منعطف و الاستیکی بچسباند و این محصول را تولید کند. به این معنی که حالا شما می توانید کابل یو اس بی دوربین تان را اگر کوتاه بود بکشید تا کش بیاید! اما این تازه اول داستان است.

این کابل دیتا می تواند تا 1.5 برابر بیشتر از اندازه معمول خود کشیده و باز شود. این در حالی است که در زمان کشش همچنان نقل و انتقال دیتا با موفقیت صورت می گیرد و هیچ نوع قطعی ارتباط رخ نمی دهد. قرار است از این محصول در کابل کشی بدنه ربات های انسان نما و تولید پوشاک استفاده شود تا قابلیت تحرک در آنها تحت تاثیر سیم کشی قرار نگیرد.

جدا از صنعت رباتیک بسیار برای خودمان هم پیش آمده که بخواهیم کابلی را به پریز و یا پورتی برسانیم. اما به دلیل کوتاهی طول کابل مجبور شده ایم از رابط ها کمک بگیریم. اگر از این تکنیک در ساخت کابل های USB، HDMI و ... نیز استفاده شود به نظر می رسد کاربران زیادی مشتریان این کابل های کششی خواهند بود.

فعلا خبری از جزئیات ساخت این کابل و تکنیک به کار گرفته شده در ساخت آن و همچنین زمان تولید انبوه آن در دسترس نیست. اما می توانید خودتان را برای پوشیدن لباس مرد عنکبوتی از نوع یو اس بی 3.0 آماده کنید.

منبع

چگونه حافظه های یو اس بی را از کامپیوتر جدا کنیم؟

شما وقتی یک حافظه یو اس بی را به کامپیوتر متصل می کنید برای جدا کردن آن چه می کنید؟ در ویندوز روی دکمه Safely Remove Hardware کلیک می کنید یا در مک و لینوکس آن را Eject می کنید؟ یا اینکه بدون هیچ کدام از آنها حافظه را از کامپیوتر جدا می کنید؟ به نظر شما انجام این کار لازم است یا نه؟

کاربران مک و لینوکس همیشه دکمه Eject را می بینند اما موضوع در مورد ویندوز به نظر کمی عجیب می رسد. گاهی اوقات گزینه جدا کردن امن وجود دارد و گاهی اوقات آنقدر ها هم دم دست نیست. در ادامه متوجه می شوید که چرا ویندوز در این مورد متفاوت عمل می کند.

ماجرای کش نوشتن اطلاعات

جدا کردن حافظه فلش وقتی که کامپیوتر بیچاره مشغول نوشتن اطلاعات روی آن است اصلا کار اخلاقی نیست و ممکن است سبب شود که اطلاعات شما خراب بشوند. به صورت پیش فرض بسیاری از سیستم عامل ها دارای امکانی هستند که به آن کش (Cache) نوشتن اطلاعات می گویند تا سرعت بیشتری داشته باشند.

وقتی شما اطلاعاتی را روی یک درایو دیگر مثلا روی یک فلش کپی می کنید، سیستم عامل ابتدا صبر می کند تا این درخواست ها به میزان معینی برسد و همه آنها را با هم انجام بدهد. (به خصوص برای کپی کردن فایل های کوچک) وقتی شما دکمه Eject را میزنید در واقع به سیستم عامل می گویید که این کش را خالی کند و کارهای در لیست انتظار را به پایان برساند. بنابراین اگر بدون زدن این دکمه، حافظه را جدا کنید ممکن است برخی کارهای انجام نشده باقی مانده باشد و اطلاعاتی را از دست بدهید.

چرا ویندوز متقاوت است؟

سیستم عامل مک و لینوکس از سیستم کش برای نوشتن اطلاعات به صورت پیش فرض برای تمام درایو ها استفاده می کنند. اما ویندوز در این مورد کمی متفاوت عمل می کند و این امکان را برای درایوهایی که به عنوان removable شناسایی می کند غیرفعال می کند. چرا که به این نتیجه رسیده که ممکن است افراد بدون اینکه به این پیچیدگی ها توجه کننده حافظه را از کامپیوتر جدا کنند! بنابراین با این کار احتمال آسیب دیدن به اطلاعات شما کمتر می شود.

به همین خاطر است که شما برای بعضی از حافظه های یو اس بی گزینه Safely Remove Hardware را نمی بینید. چون ویندوز آن را به عنوان یک حافظه پرتابل شناسایی کرده و برای آن سیستم کش را خاموش کرده تا با خیال راحت حافظه را متصل و هر وقت که خواستید از کامپیوتر جدا کنید!

اما با این وجود ویندوز همچنان بعضی از حافظه های فلش را به عنوان removable نمی شناسد و به همین دلیل برای آن امکان کش نوشتن اطلاعات را روشن می کند تا سرعت بیشتری داشته باشد. برای همین شما برای برخی حافظه های فلش دکمه جدا کردن امن را فعال می بینید.

در واقع در سیستم عامل ویندوز 7 شما می توانید خودتان این تنظیم را برای هر کدام از حافظه های فلش تان جداگانه تنظیم کنید. کافی است به Device Manager رفته و در بخش Disk Drives روی درایو مورد نظرتان کلیک راست کنید و در بخش Properties روی برگه Policies گزینه Quick Removal را انتخاب کنید تا بتوانید از این به بعد این حافظه را سریع تر از کامپیوتر جدا کنید.

به هر حال...

دانستید که بر خلاف لینوکس و مک، سیستم عامل ویندوز به شما این امکان را می دهد که بتوانید با خیال راحت تر بدون زدن یک دکمه اضافی، حافظه فلش را از کامپیوتر جدا کنید. اما ماجرا فقط در مورد کش نوشتن اطلاعات نیست. گاهی اوقات یک نرم افزار مشغول استفاده از یک فایل روی حافظه شما است و در چنین مواقعی این امکان ویندوز هم دیگر به درد شما نمی خورد. بنابراین بهترین کار این است که کاربر هر سیستم عامل که هستید حافظه های یو اس بی را با یک کلیک و با خیال راحت از کامپیوترتان جدا کنید.

منبع

تست سرعت دانلود در نسل چهارم شبکه تلفن همراه

به نظرتان اگر یک تلفن با پردازشگر قدرتمند مانند گلکسی نکسوس داشته باشید و به نسل چهارم شبکه تلفن همراه هم متصل باشید آن وقت اینترنت شما چه سرعتی خواهد داشت؟

این همان چیزی است که چند نفر از کاربران آن را تست کرده اند و سرعت اینترنت روی تلفن گلکسی نکسوس با پشتیبانی از شبکه LTE روی شبکه ورایزون با استفاده از اپلیکیشن Speedtest.net برررسی شده است.

نتیجه تست، سرعت اینترنت 8.5 مگابیت در ثانیه برای دانلود و 2 مگابیت در ثانیه برای آپلود اطلاعات بوده است. تازه آن هم در شرایطی که تلفن همراه فقط دارای ۲ خط آنتن دهی بوده است.

سرعت دانلود 8.5 مگابیت تقریبا معادل دانلود با سرعت 1000 کیلوبایت در ثانیه است و داشتن چنین سرعتی روی تلفن سبب می شود که شما با امکان «تتر» که روی تلفن های هوشمند وجود دارد بتوانید اینترنت خانگی را هم به خوبی از طریق همین اینترنت موبایل تامین کنید. در ادامه مطلب می توانید ویدیو این تست کوتاه را مشاهده کنید.

دانلود کلیپ برا نگاه کردن به منبع مراجعه کنید

منبع

۲ آیفون در دود و آتش

به نظر می رسد اپل و آیفون هایش دچار دردسر جدیدی شده اند. طی چند روز گذشته دو آیفون در دو نقطه از جهان داغ شده، دود کرده و تقریبا آتش گرفته اند! اولی در استرالیا در یک پرواز هواپیما در ۲۵ نوامبر رخ داده. آیفون به صورت ناگهانی مقادیر زیادی دود تولید کرده و به شدت داغ شده است. در جریان این واقعه که به خاطر رخ دادن در یک پرواز به صورت رسمی ثبت شده، به کسی آسیب نرسیده است. اما مشخص نیست که آیفون مدل 4 بوده یا 4S .

تا اینجا همه چیز یک اتفاق به نظر می رسید تا اینکه شب گذشته اتفاق مشابه ای برای یک آیفون 4 در برزیل افتاد. آیفون برای شارژ به برق متصل بوده تا اینکه صاحب اش آن را در حال دود کردن و جرقه زدن پیدا کرده است!

البته این تنها موردی نیست که این گونه اتفاق ها رخ می دهد. در سال ۲۰۰۹ هم تعداد کمی از کاربران مدل 3GS به خاطر مشکل باطری در مدل سفید رنگ با مشکل تغییر رنگ بدنه مواجه شدند و اپل همین چند هفته پیش هم برنامه ای برای جایگزینی آی پاد های نانو نسل اول به خاطر مشکل باطری اعلام کرده بود.

فعلا اپل در مورد این دو حادثه اظهار نظر نکرده است. باید ببینیم آتش گرفتن آیفون ها به همین دو مورد محدود می شود یا اینکه شاهد یک دردسر پر سر و صدا خواهیم بود.

منبع

جاسوس افزار در اندروید: چگونه یک اپلیکیشن بر تمام کارهای شما نظا

تا به حال اسم اپلیکیشن Carrier IQ به گوش تان خورده است؟ به احتمال زیاد این بار اولی است که چنین اسمی را می بینید. اما اگر یک تلفن اندرویدی یا بلک بری دارید ممکن است بدون آنکه اطلاع داشته باشید آن را روی تلفن تان داشته باشید و این اپلیکیشن مشغول جاسوسی اطلاعات شما باشد.

یک برنامه نویس اندروید در یک ویدیو نشان داد که یک اپلیکیشن که به صورت پیش فرض روی بسیاری از تلفن های اندرویدی قرار دارد. در واقع یک جاسوس افزار قدرتمند است که تمام فعالیت های شما را ثبت می کند. این ثبت اطلاعات تقریبا شامل همه چیز می شود. از تمام چیزهایی که تایپ می کنید، پیامک هایی که ارسال و دریافت می کنید، وب سایت هایی که به آنها مراجعه می کنید (حتی صفحاتی که دارای آدرس SSL هستند)، نام های کاربری و رمز عبور و حتی مکان شما. همه چیز توسط این اپلیکیشن ثبت می شود.

با جناب Carrier IQ آشنا شوید:

این اپلیکیشن توسط شرکتی به همین نام توسعه یافته و این شرکت می گوید که کار این نرم افزار تهیه اطلاعات آماری برای اپراتورهای موبایل و تولید کننده های تلفن همراه است تا آنها بتوانند محصولات بهتری تولید کنند. اما این برنامه نویس اندروید به شما نشان می دهد که ما با یک جاسوس افزار تمام عیار روبرو هستیم که خودش را به طور کامل از دید کاربر پنهان می کند.

روی چه تلفن هایی وجود دارد؟

طبق ادعای گفته شده، این اپلیکیشن روی بسیاری از تلفن های بلک بری، اندروید و نوکیا به صورت پیش فرض نصب شده است. اما نوکیا طی یک بیانه اعلام کرد که هیچ قراردادی با این شرکت ندارد و هیچ کدام از اپلیکیشن های این شرکت روی تلفن های این شرکت نصب نیست. اما برنامه نویس ادعا می کند که این جاسوس افزار روی میلیون ها تلفن اندرویدی موجود در بازار نصب است.

چگونه کار می کند؟

این جاسوس افزار خودش را در عمیق ترین لایه سیستم عامل پنهان می کند. شما از وجود آن مطلع نمی شوید. هیچ وقت نمی دانید که چنین اپلیکیشنی روی تلفن شما در حال اجرا است. این اپلیکیشن بین کاربر و دیگر اپلیکیشن ها قرار میگیرد. بنابراین هیچ اهمیتی ندارد که دیگر اپلیکیشن های شما چقدر امن هستند. همه چیز از مسیر این جاسوس افزار عبور می کند!

آیا روی تلفن من هم وجود دارد؟

در ویدیو ۱۷ دقیقه ای ارایه شده روی دو تلفن HTC اپلیکیشن را می بینیم. آنجا ملاحظه می کنید که هیچ راهی برای توقف جاسوس افزار وجود ندارد. با وجود اینکه این برنامه نویس ادعا می کند که این اپلیکیشن بر روی میلیون های تلفن اندرویدی وجود دارد اما در تست نارنجی روی سه تلفن اچ تی سی این پروسه ها دیده نشد. اما شما هم می توانید در صورت تمایل ویدیو را دیده و تلفن تان را بررسی کنید.

لزوم توجه به امنیت:

چند سالی است که پای سیستم عامل به دنیای تلفن ها باز شده و دیگر نمی توانید امنیت را در مورد تلفن همراه تان دست کم بگیرید. این موضوع در مورد تلفن های اندروید به خاطر ماهیت این سیستم عامل اهمیت بیشتری دارد. اگر کاربر اندروید هستید لازم است اهمیت بیشتری به این موضوع بدهید. سایت نگهبان مجموعه مقالات مفیدی در رابطه با امنیت اندروید دارد که شاید هم اکنون برای خواندن آنها وقت مناسبی باشد:

روش هایی برای امنیت بیشتر در اندروید - قسمت اول
روش هایی برای امنیت بیشتر در اندروید - قسمت دوم
روش هایی برای امنیت بیشتر در اندروید - قسمت سوم
روش هایی برای امنیت بیشتر در اندروید - قسمت چهارم
تنظیمات سطوح دسترسی برای حفاظت از امنیت اطلاعات در برابر نرم افزارهای اندروید - قسمت اول
تنظیمات سطوح دسترسی برای حفاظت از امنیت اطلاعات در برابر نرم افزارهای اندروید - قسمت دوم

منبع